Toen het Metaalsymposium drie jaar bestond, gingen we onze partners langs om afspraken over de vierde editie te maken. Een van hen was het Stadstheater van Mladá Boleslav. Er was op dat moment juist een managementwissel gaande, en de nieuwe directrice, Janeta Benešová, liet ons zien wat zij op andere symposia georganiseerd had. De foto’s van de houten beelden waren prachtig, maar het regelen van materiaal, gereedschap, accommodatie enz. enz. leek ons problematisch. Toen bleek dat dat er alleen materiaal (hout) en accommodatie geregeld hoefde te worden, was dat een zorg minder.
De installatie van de metalen beelden op locaties in de stad ging niet zo snel als de organisatoren hadden verwacht. Dat zou alleen maar erger worden als er ook nog houten beelden geïnstalleerd moesten worden. Geïnspireerd door de foto’s van mevrouw Benešová ontstond uiteindelijk het idee dat de houtsnijders tijdens de eerste twee dagen van het symposium aan bankjes zouden werken als nevenprogramma. Zo zouden de houtsnijders het programma aanvullen op het moment dat het werk van de metaalbewerkers nog niet erg zichtbaar was.
Enthousiast gingen we op zoek naar meer informatie. Een plaatselijke houtsnijder beval ons Václav Lemon aan en via mevrouw Benešová kwamen we in contact met Martin Kučera. Helaas kwam de periode van het symposium Václav Lemon niet gelegen, maar wel gaf hij aan in de toekomst graag eens deel te nemen.